maandag 20 januari 2014

Geen injectie maar plastische chirurgie?!

Hihi, het is eigenlijk best grappig. Heb ik me de afgelopen dagen mentaal voorbereid op de injectie, krijg ik 'm niet. Hoe bedoel je rollercoaster van emoties, ik was gewoon een beetje teleurgesteld ;-)
De reden is dat er geen ontsteking te zien is op de echo, dus dat is fijn nieuws. Feit blijft wel dat de vinger dikker is dan de andere vingers en ook soms pijnlijk op bepaalde plekken. Dit wordt hoogstwaarschijnlijk veroorzaakt door de beschadiging bij het gewricht, die eerder al op de röntgenfoto's geconstateerd was, maar nu ook te zien was op de echo. Er is sprake van 'erosie, verkalking, verbening' en nog aantal andere termen die ik te ingewikkeld vond om te onthouden.
De volgende stap wordt nu een afspraak bij het plastisch spreekuur met de reumatoloog. Met behulp van de beelden van de echo en de röntgenfoto's zal besproken worden welke mogelijkheden er verder zijn voor me. Ik ben benieuwd.
Wordt dus weer vervolgd!

zondag 19 januari 2014

Blue Monday

Morgen is het Blue Monday, de meest depressieve dag in het jaar. Op die dag krijg weer een injectie in mijn vinger, hoe toepasselijk ;-)
Na de onderzoeken die ik afgelopen maand in het ziekenhuis heb gehad, bleek dat de diagnose en medicatie niet aangepast hoeft te worden. Dat is fijn. Om van de ontsteking in mijn wijsvinger af te komen krijg ik een injectie onder echogeleide. Dit houdt in dat ze met de echo zoeken waar de ontsteking precies zit, zodat ze gerichter kunnen prikken. Dus ik hoop dat dit helpt.
Dan zou het natuurlijk ook prettig zijn als ik zelf mentaal goed in mijn vel zit, want dat is over het algemeen wel bevorderlijk voor het genezingsproces. Helaas is dat nu niet het geval... Ik heb veel aan mijn hoofd en mijn emoties vliegen alle kanten op de laatste week. Daarnaast heb ik een paar dagen weinig kunnen eten en slaap ik nog steeds slecht, wat mijn energieniveau naar een dieptepunt brengt. Dat helpt weer niet echt.
Gelukkig heb ik veel lieve familie, vrienden en collega's om me heen van wie ik veel steun krijg, dat waardeer ik heel erg en met hen sleep ik me er wel doorheen!
En Jansen niet te vergeten. Die heeft al goed aangevoeld dat het niet goed met me gaat en al meerdere malen zijn neus in mijn hals gelegd. Zo lief!