woensdag 30 maart 2011

langzaamaan vooruitgang

Het gaat langzaamaan beter met mijn wijsvinger. Ik heb 2 weken lang 1000mg Naproxen geslikt en ik merkte redelijk snel een lichte verbetering. Toch werd ik wat ongeduldig toen ik na een week geen vooruitgang meer merkte. Maar uiteindelijk slik sinds afgelopen maandag nog 500mg Naproxen per dag. Geduld en rust werken dus toch. En paardrijden! Gek genoeg merkte ik iedere keer na het paardrijden dat mijn vinger soepeler was.
Inmiddels heb ik op mijn werk een ergonomische muis gekregen. Dat is erg wennen, maar het voelt wel prettig aan, veel natuurlijker. Mijn vingers liggen recht op de muis, ik hoef ze niet te buigen om te klikken. En scrollen kan ik met mijn duim doen. Erg handig, je vraagt je af waarom die muizen niet standaard zijn. Het zou een hoop RSI-klachten schelen, vermoed ik.
Verder heb ik zelf ergonomisch gevormde pennen gekocht. Die bestaan! Kost wel ruim 7 euro per stuk.
Nu hopen dat de ontsteking met deze hulpmiddelen uiteindelijk helemaal weggaat.

dinsdag 15 maart 2011

positief gestemd

Mijn afspraak vanmorgen bij de reumatoloog is goed verlopen en ik ben positief gestemd. Er is goed gekeken naar mijn vinger en waar de ontsteking precies zit. Het zit aan de rechterkant van mijn gewricht. Mijn pezen zijn gelukkig niet ontstoken. Dat was de vorige keer wel en toen was mijn vinger nog stijver en dikker dan nu het geval is. De reumatoloog heeft ook goed gevraagd wanneer de pijnklachten begonnen en ik vertelde eerlijk dat ik vorige week al last had met het gebruik van de muis van de computer. Hij concludeerde dat ik mijn vinger overbelast heb en omdat het een zwakke plek blijft, is de kans op klachten groot. Ik geef hem helemaal gelijk. Het is de laatste tijd ook erg druk op mijn werk, waardoor ik veel achter de computer bezig ben. Het eerst advies is dan ook mijn vinger rust geven. Mijn muis staat al aan de linkerkant. Verder is natuurlijk gesproken over een behandeling van deze ontsteking. Er zijn 3 opties:
- verhoging van de dosis
- behandeling met pijnstillers/ ontstekingsremmers zoals Naproxen
- lokaal een injectie
De eerste optie valt uiteraard af, omdat ik al aan de hoogste dosis zit. Dus ik kreeg de keuze uit de laatste 2 opties. De lokale injectie had ik van te voren zelf al bedacht, maar is natuurlijk niet echt aantrekkelijk, omdat het veel pijn doet. Over de tweede optie had ik mijn twijfels, omdat mijn ervaring met het MTX is dat pillen via het maag- darmkanaal bij mij minder goed werken dan spuiten waarbij het sneller in je bloedbaan terecht komt. De reumatoloog legde uit dat je wat dat betreft de medicijnen niet met elkaar mag vergelijken. Van Naproxen is bekend dat het snel in het bloed wordt opgenomen. Ander voordeel is dat ik voortaan zelf dit meteen kan innemen als ik weer klachten opmerk. En ik kan zelf spelen met de dosering: max is 1000mg per dag en zodra ik merk dat het beter gaat, kan ik omlaag met de dosering of stoppen. Dus we zijn hierop uitgekomen, die lokale injectie houden we dan achter de hand. Het is wel grappig om te merken dat je voorafgaand aan de afspraak iets heel anders in je hoofd hebt en dat je dan toch tevreden bent met de uitkomst van afspraak. Hoe doen die artsten dat toch?
Toch denk ik dat Naproxen in combinatie met rust (en positief gestemd zijn!) moet gaan helpen. Ik ben na de afspraak meteen naar huis gefietst om de eerste pil in te nemen. Vanavond de tweede en dan lekker paardrijden.
En ja, ik hoor jullie denken: hoezo rust? Maar met paardrijden hoef ik mijn wijsvinger niet te gebruiken en het bezig zijn met de paarden brengt rust in mijn hoofd en daar is ook heel wat voor te zeggen!

maandag 14 maart 2011

Balen en Boos

Ik ben Boos en ik Baal, met een hoofdletter B. Er is weer een ontsteking in het gewricht van mijn rechterwijsvinger, althans dat denk ik. Maar het kan haast niet anders of het is zo: de pijn is hetzelfde en mijn vinger is dik en stijf.
Het begon zaterdagavond, bij het buigen van mijn vinger had ik heel veel pijn in mijn gewricht. Toen kreeg ik al een bang voorgevoel, maar ergens hoopte ik ook nog dat het iets anders zou zijn. Maar nee, zondagochtend zag ik dat mijn vinger al dik begon te worden. En eigenlijk kon ik het al weten, omdat ik vorige week last had van mijn vinger bij het gebruik van de muis van de computer. Met name bij het scrollen (lekker met je wijsvinger over het wieltje 'vegen'), irriteerde het. In de loop van de zondag werd ie ook stijf en iets dikker. Vandaag werd mijn vinger nog stijver. Ik kan 'm nu niet meer volledig strekken en haast niet meer buigen. En ik heb pijn, dus al met al geen goede tekenen. Vanmorgen heb ik meteen met de poli gebeld en gelukkig kan ik morgenochtend al terecht. Dat is fijn, want wat ik nu eigenlijk wil, is lokaal een injectie, zodat deze ontsteking snel verdwijnt.
Maarja, wat dan? Dat is de grote vraag die sinds gisteren door mijn hoofd dwaalt. Ik zit met mijn medicijnen namelijk al aan de hoogste dosis, hoger kan niet. Er zijn wel andere medicijnen, maar daarover is me al verteld dat de ene optie naar hun ervaring minder krachtig werkt dan wat ik nu gebruik. De andere optie werkt wel krachtiger, maar heeft ook weer meer bijwerkingen. Dus wat dan? Ik weet het niet en ik verwacht ook niet dat ik morgen een antwoord krijg. De afspraak is ook niet bij mijn eigen reumatoloog, dat kon op zo'n korte termijn. En bovendien gaat mijn reumatoloog weg, de vorige keer hadden we eigenlijk al afscheid genomen. Wie mijn nieuwe reumatoloog wordt, is al bekend, dus ik denk dat die twee samen maar eens in conclaaf moeten over mij.
Kortom: Balen en Boos. Waarom moet dit nu gebeuren? Het ging juist zo goed! Maar daar trekt mijn lichaam zich niks van aan. Als het ontstekingen wil aanmaken, dan doet het dat gewoon. Dat maakt me boos en vooral machteloos. Ik ben overgeleverd aan de grillen van deze ziekte. Wat ik zelf al heb geprobeerd via de alternatieve weg, lijkt niet te hebben geholpen. Het enige dat ik nu kan doen is afwachten wat de reumatologen zullen zeggen.
Wordt vervolgd.

woensdag 2 maart 2011

Collecteweek Reumafonds

Het is deze week collecteweek van het reumafonds. Tot en met 5 maart gaan de collectanten langs de deur. http://www.reumafonds.nl/actueel/nieuwsoverzicht/Collecteweek-27-februari-tot-en-met-5-maart.aspx
Ik roep iedereen op om te doneren! Reuma is nog steeds niet te genezen. Het reumafonds investeert een groot deel van de opbrengsten in wetenschappelijk onderzoek. En dat is belangrijk om meer te weten te komen over reuma en om nieuwe behandelmethoden te ontwikkelen.
Is de collectant niet langs geweest? Je kunt ook online doneren: http://www.reumafonds.nl/doneer-online.aspx