woensdag 31 augustus 2016

Eindelijk zomer?!

Het leek vorige week alsof de zomer dan eindelijk begonnen is in Nederland. We hebben volgens mij net geen hittegolf bereikt, maar warm was het wel! En nog steeds is het zomers.
Ik krijg altijd veel vragen of ik me zomers beter voel met mijn reuma dan in de winter. Er heerst een beeld dat reumapatiënten het in de winter met de kou het zwaarder hebben. Maar ik moet zeggen dat ik het vorige week met die warme dagen en klamme nachten ook zwaar heb gehad. Door die warmte zet ik op (dat is voor meer mensen misschien herkenbaar), met als gevolg dat gewrichten met oude ontstekingen (mijn rechterwijsvinger en -knie) stijf en gevoelig worden. En die klamme nachten waren het ergst. Niemand slaapt dan natuurlijk goed, ik kreeg daarbij last van een stijve en pijnlijke rug. Op zondagochtend werd ik om 5 uur wakker van de pijn en ik wist niet meer hoe ik moest liggen. Het enige dat helpt is in beweging komen. Maarja, het was 5 uur in de ochtend, op zondag... Ik ben er toch maar uit gegaan, want liggen ging niet meer. Even een rondje door het huis gelopen, her en der wat ramen tegen elkaar open gezet om wat frisse ochtendlucht binnen te laten. Vervolgens toch maar weer in bed gaan liggen, want tja, wat moet je doen zo vroeg op de zondagochtend? Bovendien voelde ik me nog totaal niet uitgerust. Het heeft me de rest van de ochtend gekost om op gang te komen en ik was bijna in staat om mijn uitje in de middag af te zeggen. Maar ik ben wel gegaan, wetende dat dit uitje me ook energie op zou leveren. En ik ben blij toe!
Omdat ik dit niet eerder zo heftig had meegemaakt, heb ik in de besloten Facebook-groep van het Reumafonds de vraag gesteld wie dit nog meer zo ervaart. Wat een reacties! Ontroerend om te lezen. Tegelijkertijd vind ik het heel vervelend voor al die andere patiënten, omdat ik precies weet wat ze voelen. Anderzijds is het wel heel prettig om te weten dat je niet de enige bent.
Dit gevoel had ik enkele dagen daarvoor, op de meest tropische dag van die week notabene, al ervaren tijdens een patiëntenbijeenkomst van het Reumafonds. Wederom ontroerend om ieders verhaal en ervaringen te horen en tegelijkertijd zo fijn om te merken dat je niet de enige bent. We hebben daar ook gesproken over de onzichtbaarheid van de ziekte. Niemand ziet tegenwoordig dat je reuma hebt en chronisch ziek bent. Dat is natuurlijk te danken aan de medicatie, die nu veel beter symptomen onderdrukt dan enkele jaren geleden. Maar dat maakt het wel onzichtbaar en onherkenbaar, met als gevolg dat je als reumapatiënt vaak moet uitleggen wat de ziekte voor jou betekent. Ik doe dit al met mijn blog voor voornamelijk familie en vrienden. Maar ik wil meer mensen gaan bereiken. Mijn missie is om meer erkenning voor reuma te creëren in Nederland. Ik denk dat dit alle patiënten ten goede komt, maar mogelijk ook de artsen en onderzoekers. Jullie hulp heb ik daarbij nodig! Je kunt beginnen door mijn Facebook-pagina te liken (als je dat nog niet gedaan hebt): Carpe diem met reuma (aan de lay-out wordt nog gewerkt!). En je kunt mijn blogs delen op je eigen Facebook-pagina als je dat wilt, of doorsturen naar andere geïnteresseerden. Wat je maar kunt bedenken om aandacht te vragen voor mijn missie!
En zo is het! Gisteren had ik mijn missie namelijk nog niet bedacht :-) En met de inspiratie die ik krijg van de mannen achter dit platform en jullie hulp, gaat het me vast lukken!

woensdag 24 augustus 2016

Daten en reuma

Als single dertiger ontkom je niet aan de vragen of je aan het daten bent, of je ingeschreven staat op datingsites, of je aan Tinder doet.
Het antwoord dat ik sinds een half jaar geef op die vragen is ronduit nee!
Natuurlijk, ook ik heb gedatet. In de beginperiode veel zelfs, iedere maand weer met een andere man. Dat was een fase en die was ook nodig. Ze noemen het ook wel 'rebound', maar dat vind ik een vervelende term, omdat er een negatieve lading omheen hangt. Ik heb die periode absoluut niet als negatief ervaren (en volgens mij de mannen die met mij daten ook niet..). Het heeft me ook geholpen een beeld te vormen van het type man dat bij mij past.
Maar die man vond ik niet via datingsites en/ of -apps. En in plaats dat ik er plezier aan beleefde, kostte het me steeds meer energie. En juist met mijn energie moet ik als reumapatiënt zuinig omgaan! Dat heb ik wel gemerkt toen ik enkele maanden geleden veel last kreeg van vermoeidheid door mijn reuma. Ik heb me toen rigoureus uitgeschreven bij de datingsites. En wat een opluchting gaf dat! Alsof er een last van me schouders viel. Het gaf me direct zoveel rust. Bizar hoe dat werkt.
Maarja, toen ik me weer beter en fitter voelde, begon het toch weer een beetje te kriebelen. Op een avond was een bevriend stel bij mij op bezoek en de dame in kwestie vroeg me of ik Tinder op mijn telefoon heb. Het leek haar zo leuk om te swipen tussen de foto's van mannen, zij had dat namelijk (logisch) nog nooit gedaan. Oké dan, ik heb Tinder weer op mijn telefoon gezet en zij swipete de foto's naar links en rechts voor mij. De dagen erna heb ik zelf ook nog geswiped en wanneer dat leidde tot een match, heb ik ook nog gezellig gechat met de lucky man. Maar ik voelde de onrust alweer toenemen. En die ene keer dat het (bijna) resulteerde tot een date, werd ik al moe bij de gedachte daaraan. Een date is namelijk niet zomaar gezellig koffie/ wijn drinken. Nee, je doet je uiterste best om goed voor de dag te komen en geïnteresseerd te zijn in je date. En nog iets: wanneer vertel je dat je reuma hebt? Dat je daarom op tijd naar huis gaat, omdat je anders de volgende dag de prijs betaalt (oké, als de date niet leuk is, is dat een mooi excuus, maar dan nog). Kortom, een date kost energie. Natuurlijk, als het goed uitpakt, kan het je een heleboel energie en vlinders opleveren. Maar als ik van te voren al moe word bij het idee, dan doe ik het niet. Want ik heb geleerd naar mijn lichaam te luisteren. Om mijn energiebalans te houden, zoek ik juist naar dingen die me energie geven. 
Dus Tinder is nu definitief van mijn telefoon verwijderd. En dat voelt goed. En het toeval wil dat kort daarna ik de volgende tekst zag:
En zo is het!Ik ben blij met mijn single-status, doe dingen die ik leuk vind en die mij energie geven. Daarin kan ik een modus vinden om met mijn reuma om te gaan; mijn leven zo te plannen dat ik de juiste energiebalans kan vast houden. Op dit moment past daten niet in mijn leven, de energiebalans slaat dan de verkeerde kant uit. So be it, het leven biedt zoveel meer! Pluk de dag!


zondag 14 augustus 2016

detox weetjes

Zoals beloofd nog een blog met weetjes die ik heb opgedaan tijdens mijn detox-weekend, waarover ik de vorige keer mijn ervaringen heb geschreven.

Detoxen is een natuurlijk proces van je lichaam, je doet het continu. Het meest actief zijn je lever, longen, lymfesysteem, nieren en huid. Als je lever meer toxines (gifstoffen) binnen krijgt dan het kan verwerken, slaat het deze op in vetcellen, maar ook in organen, weefsels en gewrichten! Dit laatste zorgt dan vervolgens voor gewrichtspijnen èn deze opslag kan zorgen voor chronische ziektes (hallo reuma).
Verder blijkt dat 60-70% van je energie naar je spijsvertering gaat. Ik vond dit een hoog percentage, dat betekent dat je 30-40% over hebt voor overige activiteiten zoals sport, werk, huishouden, enz. En als je dan ook nog chronisch ziek bent, waar je lichaam ook energie naar stuurt, is dit percentage nog lager.
Ook heb ik geleerd dat een goede verhouding tussen zure en basische voedingsmiddelen van belang zijn voor het goed functioneren van je lichaam. Toxines en bepaalde (zure) voedingsmiddelen verzuren je lichaam. Een zuur lichaam kan een voedingsbodem zijn voor ziektes (hallo reuma). Het beste is een verhouding van 70% basisch eten ten opzichte van 30% zuur eten. Wat is dan basisch en wat is zuur? Zie dit overzicht:
Kort gezegd is water neutraal, basisch zijn alle groenten en fruit (zelfs mandarijnen en grapefruit!) en groene thee. Zuur is alle frisdrank, fruitsappen, zuivel, koffie, tarwe en granen, vlees, eieren, noten en alcoholhoudende dranken.




Verder zijn de juiste voedselcombinaties van belang om je spijsverteringsproces te versnellen en te verbeteren. Zo kun je eiwitten en koolhydraten beter niet combineren omdat dit zwaarder verteerbaar is. Beter is het om dit te combineren met groente. Dus vlees met groente, maar zonder pasta/ rijst/ aardappelen. Of pasta met groente, maar zonder kip of ander eiwitrijk voedsel. Fruit met yoghurt kan wel, omdat yoghurt gezien wordt als een zuur en niet als eiwitrijk voedsel. Muesli is een koolhydraat, dat kan dan weer beter niet met yoghurt/ zuivel. 
En denk je gezond te zijn door na de maaltijd een bak fruit als toetje te eten? Beter van niet! Fruit is namelijk heel snel verteerbaar, dit verteert al in een halfuur. Als je dit eet na een avondmaaltijd, die doorgaans zwaarder verteerbaar is, komt het fruit daarbovenop te liggen en kan dan niet verteren met als gevolg dat het gaat gisten en toxines verspreidt in je lichaam.
Ook blijkt dat de kleur van groente en fruit zegt veel over de eigenschappen daarvan. Rood, paars en blauw fruit (bosbessen, frambozen, aardbeien, rode appels) zitten vol antioxidanten. Zij beschermen tegen vrije radicalen die de celdeling ontregelen en zo kanker kunnen veroorzaken. Groene bladgroente bevatten chlorofyl wat ontgiftend werkt. Gele producten, zoals kurkuma en gember werken ontstekingsremmend (dag reuma).
Tot slot is ons parasympatisch zenuwstelsel (ken je die term nog van de biologie-les van vroeger? ;-) ) verantwoordelijk voor de spijsvertering en het immuunsysteem, maar dit functioneert alleen in rust. In de huidige tijd hebben we allemaal een druk bestaan en wordt ons sympatische zenuwstelsel veel aangesproken. Van belang is dus om te zorgen voor ontspanning en rust om ons parasympatische zenuwstelsel te laten werken (dag reuma). Toevallig kwam ik vandaag een artikel op nu.nl tegen over het belang van rust voor betere prestaties van Pieter van den Hoogenband, die nu bedrijven adviseert het beste uit hun medewerkers te halen. Het artikel rept niet over het belang van voeding, maar de link met bovenstaande wil ik toch even leggen: http://www.nu.nl/advertorial/advertorial-onvz-/4304985/van-hoogenband-een-dutje-doet-wonderen.html
Dit alles bracht mij tot de conclusie hoe belangrijk voeding is voor een gezond lichaam, maar ook hoe belangrijk het is om voldoende rust en aandacht te geven aan je lichaam, zeker als je een chronische ziekte zoals reuma hebt. Desalniettemin 'zondig' ik nog weleens, want het leven moet wel leuk blijven en iedere dag enorm letten op wat je eet, is niet leuk meer. Maar ik ben me wel meer bewust van het effect op mijn lichaam, ik heb dit ook daadwerkelijk gemerkt tijdens en kort na het detoxweekend (zoals te lezen in mijn vorige blog). Dit betekent dat ik bewust 'gezonde en gifstofvrije' dagen toevoeg aan mijn week, om mijn lichaam te ondersteunen bij het detoxen. Door bovenstaande weetjes en door mijn ervaring ben ik namelijk ervan overtuigd dat dit mij helpt.