Daten en reuma

Als single dertiger ontkom je niet aan de vragen of je aan het daten bent, of je ingeschreven staat op datingsites, of je aan Tinder doet.
Het antwoord dat ik sinds een half jaar geef op die vragen is ronduit nee!
Natuurlijk, ook ik heb gedatet. In de beginperiode veel zelfs, iedere maand weer met een andere man. Dat was een fase en die was ook nodig. Ze noemen het ook wel 'rebound', maar dat vind ik een vervelende term, omdat er een negatieve lading omheen hangt. Ik heb die periode absoluut niet als negatief ervaren (en volgens mij de mannen die met mij daten ook niet..). Het heeft me ook geholpen een beeld te vormen van het type man dat bij mij past.
Maar die man vond ik niet via datingsites en/ of -apps. En in plaats dat ik er plezier aan beleefde, kostte het me steeds meer energie. En juist met mijn energie moet ik als reumapatiënt zuinig omgaan! Dat heb ik wel gemerkt toen ik enkele maanden geleden veel last kreeg van vermoeidheid door mijn reuma. Ik heb me toen rigoureus uitgeschreven bij de datingsites. En wat een opluchting gaf dat! Alsof er een last van me schouders viel. Het gaf me direct zoveel rust. Bizar hoe dat werkt.
Maarja, toen ik me weer beter en fitter voelde, begon het toch weer een beetje te kriebelen. Op een avond was een bevriend stel bij mij op bezoek en de dame in kwestie vroeg me of ik Tinder op mijn telefoon heb. Het leek haar zo leuk om te swipen tussen de foto's van mannen, zij had dat namelijk (logisch) nog nooit gedaan. Oké dan, ik heb Tinder weer op mijn telefoon gezet en zij swipete de foto's naar links en rechts voor mij. De dagen erna heb ik zelf ook nog geswiped en wanneer dat leidde tot een match, heb ik ook nog gezellig gechat met de lucky man. Maar ik voelde de onrust alweer toenemen. En die ene keer dat het (bijna) resulteerde tot een date, werd ik al moe bij de gedachte daaraan. Een date is namelijk niet zomaar gezellig koffie/ wijn drinken. Nee, je doet je uiterste best om goed voor de dag te komen en geïnteresseerd te zijn in je date. En nog iets: wanneer vertel je dat je reuma hebt? Dat je daarom op tijd naar huis gaat, omdat je anders de volgende dag de prijs betaalt (oké, als de date niet leuk is, is dat een mooi excuus, maar dan nog). Kortom, een date kost energie. Natuurlijk, als het goed uitpakt, kan het je een heleboel energie en vlinders opleveren. Maar als ik van te voren al moe word bij het idee, dan doe ik het niet. Want ik heb geleerd naar mijn lichaam te luisteren. Om mijn energiebalans te houden, zoek ik juist naar dingen die me energie geven. 
Dus Tinder is nu definitief van mijn telefoon verwijderd. En dat voelt goed. En het toeval wil dat kort daarna ik de volgende tekst zag:

En zo is het!Ik ben blij met mijn single-status, doe dingen die ik leuk vind en die mij energie geven. Daarin kan ik een modus vinden om met mijn reuma om te gaan; mijn leven zo te plannen dat ik de juiste energiebalans kan vast houden. Op dit moment past daten niet in mijn leven, de energiebalans slaat dan de verkeerde kant uit. So be it, het leven biedt zoveel meer! Pluk de dag!